niedziela, 31 maja 2009

Włosi chcą zawiesić układ z Schengen

Od 18 czerwca do 15 lipca Włochy zamierzają zawiesić realizację porozumienia z Schengen, przewidującego swobodny ruch osób na terenie państw należących do tego układu - ogłosił minister spraw wewnętrznych Roberto Maroni na zakończenie obrad szefów MSW i resortów sprawiedliwości z krajów G8 w Rzymie.
Decyzja ta wynika z konieczności zapewnienia bezpieczeństwa w związku ze szczytem szefów państw i rządów G8, który odbędzie się w mieście L'Aquila w Abruzji w pierwszym tygodniu lipca.
Na konferencji prasowej na zakończenie dwudniowego szczytu ministrów G8 Maroni poinformował, że wystosował list do państw- sygnatariuszy układu z Schengen z tą propozycją.

sobota, 30 maja 2009

Najpiękniejsze pupy świata wybrane!


Melanie Nunes Frąckowiak (20) z Brazylii zwyciężyła w konkursie na „najpiękniejszą damską pupę na świecie”, a Saïbie Bombowe (27) z Francji zwyciężył w rywalizacji na “najpiękniejszą męską pupę na świecie”.

Kuflik






Kalistemon (Callistemon) – rodzaj roślin z rodziny mirtowatych. Występują w Australii, w innych częściach świata są uprawiane jako rośliny doniczkowe lub ogrodnicze.

Bakława





Bakława inaczej także baklawa lub baklava - deser rozpowszechniony zarówno w kuchni tureckiej, ormiańskiej, jak i bałkańskiej.
Klasyczną bakławę przygotowuje się z ciasta półfrancuskiego - zwanego niekiedy korą (bałkańska nazwa) lub ciastem filo (grecka nazwa) - przełożonego warstwami pokrojonych orzechów (włoskich lub migdałów) z cukrem lub miodem. Całość zapieka się, a następnie kroi w romby, trójkąty, kwadraty i inne formy, a następnie polewa lukrem lub syropem zrobionym z wody, cukru i soku cytrynowego. Górę posypuje sie zmiażdżonymi, niesolonymi orzeszkami pistacjowymi.

Boza



Boza - lekko sfermentowany napój bezalkoholowy, charakterystyczny dla kuchni krajów bałkańskich. Jest znany i produkowany w Bułgarii, Macedonii, Albanii i Turcji. W Turcji boza jest przyrządzana ze sfermentowanej kukurydzy, zaś w Bułgarii z pszenicy lub prosa. Ma on gęstą konsystencję i bardzo niską zawartość alkoholu (zazwyczaj około 1%), oraz lekko kwaśny, słodkawy smak.
W Macedonii boza jest delikatniejsza, jaśniejsza i bardziej rozrzedzona oraz nieco słodsza.
W Turcji jest podawana z cynamonem i pieczoną ciecierzycą, a spożywana jest głównie w zimie. Osmanowie byli znani z pojenia armii bozą, jako że jest bogata w węglowodany i witaminy.
W Bułgarii jest częścią tradycyjnego śniadania banica i boza.
W Albanii najczęściej jest produkowana i sprzedawana w północnej części kraju; można ją łatwo znaleźć w cukierniach i lodziarniach w stolicy, Tiranie.
W Serbii boza jest produkowana i sprzedawana w obrębie całego kraju.
Odmiana tego napoju popularna w Rumunii nazywa się bragă, i jest słodsza niż w Turcji i Bułgarii, ale gęstsza i i ciemniejsza niż w Macedonii.

Szopska sałata




Szopska sałata (bułg., mac. шопска салата) - charakterystyczny dla kuchni bułg. i macedońskiej rodzaj sałatki, przyrządzanej z pokrojonych ogórków, pomidorów, papryki, cebuli z dodatkiem słonego sera (specjalny bułgarski ser szopski - solankowy ser owczy) oraz oleju roślinnego lub oliwy. Sałatka jest także popularna w niektórych regionach Serbii i Macedonii.
Szopska sałata jest bardzo popularna w Bułgarii, gdzie stanowi klasyczny przykład przystawki, często spożywanej wraz z rakiją.
Nazwa sałatki, szopska wywodzi się z tradycyjnej nazwy Szopi, którą określa się mieszkańców Sofii i sąsiednich regionów.
3-4 pomidory, jeden ogórek, 2 duże papryki lub 4 małe, jedna cebula, kawałek słonego sera (najlepiej oryginalny bułgarski ser szopski, dostępny juz w Polsce w dobrych delikatesach), olej słonecznikowy lub oliwa z oliwek. Można dodać do smaku także natkę pietruszki, oliwki i trochę soli.
Warzywa trzeba pokroić w niewielki kawałki (z papryki usuwając nasiona), polać olejem lub oliwą, wymieszać a z wierzchu posypać startym serem. Można dodać także szczyptę siekanej natki pietruszki, 2-3 oliwki i posolić do smaku (choć nie jest to konieczne, bo sam ser jest słony).
Istnieje także wersja, w której połowę papryki (tj. jedną dużą, lub dwie małe) dodaje się do sałatki pieczoną aż do zwęglenia skórki. Zwęglona skórkę należy usunąć. Całość można także oprószyć tłuczonymi orzechami włoskimi.
Pomidorowy Sezon 2009


Kuchnia bułgarska


Kuchnia bułgarska, podobnie jak kuchnie sąsiadujących z nią Macedonii i Serbii i Czarnogóry, jest typową kuchnią bałkańską. Duży wpływ na kuchnię bałkańską, w tym bułgarską wywarła kultura turecka. Od innych kuchni bałkańskich sztukę kulinarną Bułgarów różni nieco większy wpływ sąsiadującej Grecji. Widać to choćby po popularnych sałatkach z pomidorów, papryki, cebuli i owczego sera. Z Turcji zapożyczono kebaby, kebaczety (kotlety z baraniny przypominające hamburgery) i jogurty. W Bułgarii je się stosunkowo dużo mięsa, owoców i warzyw. Dużą popularnością cieszą się dania mięsne przypominające gulasz z dodatkiem dużej ilości cebuli (kawarma) lub warzyw (giuwecz). jest potrawą mięsną z wieloma warzywami (np. pomidorami, papryką i cebulą).
Bułgaria w swojej południowo wschodniej części (Wyżyna Dobrudży i Strandża) posiada dostęp do Morza Czarnego. W tych rejonach kraju jada się sporo ryb (głównie jesiotra i makrelę). W kuchni bułgarskiej królują tradycyjne posiłki dwudaniowe, choć mieszkańca zachodniej Europy mogła by zadziwić popularna w Bułgarii zupa z ogórka i czosnku na jogurcie (tarator). Bułgaria jest krajem o ciepłym klimacie stąd latem jada się bardzo dużo warzyw i owoców, szczególnym uznaniem cieszą się brzoskwinie i pomidory. Bułgarzy jedzą również stosunkowo dużo nabiału - przede wszystkim sery, szczególnie zapożyczona z Grecji feta oraz typowo tureckie jogurty.
W wysokich temperaturach Bułgarii piję się wiele różnych napojów, od wszelkich soków, przez wyrabiany na bazie jogurtu ajran, mocne kawy, herbaty z cytryną aż po alkohole. Wśród tych ostatnich królują bardzo znane na całym świecie bułgarskie wina (melnik), słabsze boza (odmiana piwa, gęsta i słodka) i narodowa chluba - wódka rakia (wyrabiana ze śliwek lub winogron).

Bułgaria



Bułgaria, Republika Bułgarii (България, Република България) – państwo położone w południowo-wschodniej Europie, na Bałkanach. Graniczy z Serbią oraz Macedonią od zachodu, Grecją i Turcją od południa, Morzem Czarnym od wschodu i Rumunią od północy.
Bułgaria jest członkiem następujących organizacji międzynarodowych: Organizacji Narodów Zjednoczonych (od 1955), Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego – NATO (od 2004), Unii Europejskiej (od 2007).

piątek, 22 maja 2009

Kukułka zwyczajna




Kukułka zwyczajna, kukułka (nazwy ludowe: gżegżółka, zazula) (Cuculus canorus) — gatunek średniego ptaka wędrownego z rodziny kukułkowatych. Zamieszkuje Eurazję i część Afryki (tu też zimuje). Przelatuje w kwietniu - maju i sierpniu - wrześniu. W Polsce średnio liczny ptak lęgowy.
Długość ciała: 32-38 cm. Ptak wielkości pustułki, o długim ogonie i zaostrzonych skrzydłach. Ubarwieniem przypomina krogulca, gdyż ma szary wierzch ciała i pierś oraz prążkowany brzuch. Samice występują w dwóch odmianach, z których jedna jest podobna do samca, a druga jest ubarwiona rdzawo. Kukułka słynie ze zwyczaju podrzucania swych jaj do gniazd drobnych ptaków wróblowych. Każda samica znosi jedno jajo do gniazda tego gatunku, którego jaja są podobne do jej własnych. Są to najczęściej gniazda świergotków, pliszek, pokrzewek, gąsiorków, trzcinniczków, itp. Pisklę kukułki po wykluciu usuwa inne jaja lub pisklęta z gniazda i jest karmione przez przybranych rodziców.

czwartek, 21 maja 2009

Kuchnia rumuńska


Kuchnia rumuńska zbliżona jest do śródziemnomorskiej, ale pozostaje pod silnym wpływem tureckim, o czym świadczą nazwy niektórych potraw, choćby ciorby (tur. çorba). Zasiadając do posiłku, wypada powiedzieć pofta buna (smacznego), a wznosząc toast noroc (na zdrowie).
Rumuńskie śniadanie niewiele się różni od polskiego – jada się sery, wędliny, jajka, parówki, miód, dżem, a popija mlekiem, kakao lub kawą. Jedynym egzotycznym elementem jest pyszny solony jogurt pochodzący z Turcji.
Obiad zaczyna się od przystawek, na które składają się paszteciki z cebulą, kapustą, dynią i owczym serem (bryndzą), jaja faszerowane oraz sałatki z bakłażana, ogórków, pomidorów, papryki itp. Pierwszym daniem jest zupa (ciorba), kulinarna pamiątka po tureckim panowaniu. W mięsno-warzywnym wywarze oprócz posiekanych warzyw pływają kawałki mięsa lub ryby. W osobnej miseczce podaje się kwaśną śmietanę. Można też zamówić ciorbę z ryżem lub makaronem, a nawet lanymi kluskami. Do rumuńskich specjałów należą ciorba de perisoare (ostra zupa z kawałkami mięsa i jarzynami), ciorba de burta (flaczki zabielane), ghiveciu (giuwecz, rodzaj gulaszu z jarzynami), tocana (gulasz z cebuli i mięsa), ciorba de legume (zupa jarzynowa gotowana zwykle na wywarze mięsnym). Na honorowym miejscu w restauracyjnym menu figuruje z reguły ciorba de burta, drugie miejsce zajmuje ciorba de perişoare z małymi pulpetami mięsnymi, przeważnie z wieprzowiny. Równie popularna jest ciorba vacata z kawałkami cielęciny.
Drugie danie to głównie potrawy mięsne, zwykle przyrządzane ruszcie (gratar), choć zdarzają się też smażone i gotowane. W restauracjach i barach podaje się mititei lub mici (wymawiane "miczi" - pulpeciki z rusztu, formowane z mielonego mięsa w kształt krótkich kiełbasek, z dodatkiem ostrych przypraw i czosnku). Inne popularne dania to muschi de vaca/porc/miel (kotlet wołowy/cielęcy/jagnięcy), piept de pui (pierś kurczaka), cabanos prajit (kiełbasa smażona) i cascaval pane (panierowany smażony ser). Warto zapamiętać kilka rumuńskich słów określających sposób przyrządzania potraw: z rusztu (la gratar), smażony (prajit), gotowany (fiert), pieczony na rożnie (la frigare). Niemal wszystkie potrawy podaje się z ziemniakami (cartofi), frytkami (cartofi prajiti) lub ryżem (orez).
Raczej trudno jest wytropić w restauracjach tradycyjne przysmaki rumuńskiej kuchni, ale naprawdę warto poszukać ich i uraczyć się nadziewaną papryką (ardei umpluti), małymi gołąbkami z mięsa i ryżu, zawijanymi w liście kapusty albo winorośli (sarmale), czy panierowanym móżdżkiem z szynką (creier pane cu sunca). Mamaliga (mamałyga) to kasza kukurydziana w postaci kleiku, podawana w połączeniu z serem, mlekiem, śmietanką itp.
Jako dodatki do mięs jada się ziemniaki, najczęściej smażone na patelni, purée albo frytki. Można też zamówić ryż lub makaron oraz sławetną mamałygę (mamaliga) – papkę z kaszy kukurydzianej jadaną na ciepło z mlekiem, śmietaną, jajami i serem, na słodko lub słono. Nieodłącznym towarzyszem rumuńskiego obiadu jest chleb, przeważnie biały, niekiedy smarowany pasztetem z gęsi.
Duży wpływ włoskiej kuchni przejawia się w popularnych w Rumunii daniach z makaronu, wśród których króluje klasyczne spaghetti. Amatorzy pizzy nie będą mieli powodów do narzekań – pikantne placki serwują nie tylko niezliczone pizzerie, ale również niemal wszystkie restauracje.
Na deser jada się lody i przeróżne ciasta. Zakończeniem posiłku bywają też omlety (omleta lub clatite) z marmoladą, serem owczym lub serwatką, ryż na mleku, a wreszcie typowa turecka baklava, czyli ciasto francuskie lub strudlowe przekładane migdałami oraz orzechami i polewane gęstym syropem.
Ze słodkości najczęściej zamówić można placinta (półokrągłe ciasteczka), prajituri cu brinza (serowe ciasteczka), clatite (naleśniki) oraz cozonac (słodka bułka). Ciastka w cukierniach przeważnie są bardzo słodkie.

Rumunia



Rumunia (rum. România, IPA: /ro.mɨ'ni.a/) – kraj w południowo-wschodniej części Europy. Graniczy z Węgrami i Serbią na zachodzie, Bułgarią na południu wzdłuż Dunaju, oraz Ukrainą i Mołdawią na północy. Kraj ma także dostęp do Morza Czarnego. Bukareszt (rum. Bucureşti, IPA: /bu.ku'reʃtʲ/) jest stolicą i największym miastem Rumunii.
Od 29 marca 2004 roku Rumunia jest członkiem NATO, a od 1 stycznia 2007 także Unii Europejskiej. Po przyjęciu do organizacji, Rumunia stała się siódmym według liczby ludności krajem wspólnoty.

poniedziałek, 18 maja 2009

Młoda kapusta

Poszatkować młodą kapustę, posolić i zostawić na kilka minut. Wrzucić do garnka razem z kostką rosołową, posiekanym pęczkiem koperku, posiekaną cebulą i łyżką masła. Ugotować do miękkości w niewielkiej ilości wody. Ew. dodać łyżkę śmietany.

Botwinka

Ugotować wywar na skrzydełkach, dodać vegetę. Posiekać 2 pęczki botwinki i pęczek koperku, ew. dodać cebulkę. Ugotować do miękkości, zakwasić kwaskiem cytrynowym. Podawać z jajkiem na twardo. 

Zupa koperkowa

Ugotować wywar na skrzydełkach z dodatkiem vegety, dodać surowy ryż i ugotować do miękkości. Dodać posiekany pęczek koperku.

Jajko na miękko ze szparagami



Pęczek szparagów
4 jajka
Sól
Odetnij końce ze szparagów i gotuj ok. 5 min., aż zmiękną. Odcedź.
Ugotuj wodę.
Wrzuć jajka i gotuj ok. 3 min. Wyciągnij je z wody i od razu odetnij górę z każdego, żółtko powinno być płynne, aby można było zanurzyć w nim szparaga. Posyp jajko solą, do smaku.
Majowe sniadanie

niedziela, 17 maja 2009

Borówka czarna



Borówka czarna (Vaccinium myrtillus L.) - gatunek rośliny wieloletniej z rodziny wrzosowatych (Ericaceae). Ma wiele zwyczajowych nazw: jagoda, czernica, czarna jagoda, czarna borówka. Występuje w Europie i Azji, powszechnie w Polsce.
Sok bywa używany do barwienia win (kupażowanie). Z jagód wyrabiane są konfitury i dżemy. Osłodzone owoce, surowe lub mrożone, wykorzystywane są jako farsz pierogów.

Jagodowo nam!


sobota, 16 maja 2009

Mamałyga



Tradycyjna potrawa mołdawskiej kuchni kiedyś kojarzona z ubóstwem stała się powodem do określania Mołdawian mamałygami. Dziś jest wciąż popularna i wzbogacana rozmaitymi dodatkami. Pasuje do niej gulasz, twarożek na ostro, tarta bryndza lub skwarki. Można ją jeść z sosami do spaghetti, gęstą kwaśną śmietaną, smażonymi grzybami lub konfiturą. Mamałydze sprzyja ryba, uszlachetnia ją parzony wędzony boczek, a duszona jagnięcina z niczym innym nie smakuje lepiej.
Sposób przyrządzenia mamałygi jest bardzo prosty - wystarczy zagotować w wodzie lub mleku mąkę kukurydzianą. W zależności od stosunku płynu do mąki uzyskuje się ciasto o różnej konsystencji i twardości.

Kuchnia mołdawska


Kuchnia mołdawska, pomimo długotrwałego wpływu Związku Radzieckiego, przypomina kuchnię sąsiedniej Rumunii. Mołdawianie jedzą dużo mięsa, głównie wieprzowinę i wołowinę, potraw mącznych oraz warzyw i owoców. Mołdawia jest krajem południowym i owoce są tu łatwo dostępne. Dlatego też kraj ten słynie z wyrobu win, śliwowicy, koniaków i szampanów. Mołdawskie wina rozprowadzane są nie tylko na teren całej Europy ale i świata. Wśród typowo mołdawskich dań najbardziej cenionym jest rozdrobniona, gotowana kukurydziana z dodatkiem sera i masła (mamaliga), przypominająca włoską polentę.

Mołdawia



Mołdawia (mołd., rum. Moldova, Republika Mołdawii, mołd., rum. Republica Moldova, w języku polskim czasem używana jest nazwa Mołdowa, w kontaktach dyplomatycznych także Republika Mołdowy) – państwo w Europie Wschodniej, powstałe po rozpadzie Związku Radzieckiego, w skład którego wchodziło od 1940 do 1991 (z przerwą w latach 1941-44). Położone na terenach historycznej Besarabii, w XIX w. oderwanej przez Rosję od Hospodarstwa Mołdawskiego. Graniczy z Ukrainą i Rumunią. W jej skład wchodzi także autonomiczna republika Gagauzja, gdzie językami urzędowymi są obok mołdawskiego gagauski i rosyjski, choć sami Rosjanie stanowią niewielką część ludności tego obszaru. Rdzenną ludność Gagauzji (Gagauz Yeri) (ponad 80%) stanowią Gagauzi - tureckojęzyczni prawosławni chrześcijanie.

piątek, 8 maja 2009

Zupa z soczewicy po staropolsku






Soczewica jadalna (Lens culinaris Medik.) - gatunek rośliny jednorocznej lub dwuletniej z rodziny bobowatych. Pochodzi z zachodniej Azji. W Polsce jest uprawiana, czasami (rzadko) dziczejąca (efemerofit).
1 I wywaru z kości (lub woda oraz 0,5 kg kości i włoszczyzna bez kapusty),
0,5 szklanki soczewicy,
2-3 kartofle,
2-3 łyżki mąki,
0,5 jaja i woda na ciasto,
1 cebula,
4 dag tłuszczu,
1 łyżka mąki na zasmażkę;
sól,
pieprz,
majeranek,
gałka muszkatołowa i przyprawa typu "Vegeta" do smaku
Oczyszczoną cebulę drobno pokroić, usmażyć w szybkowarze na tłuszczu, wsypać mąkę i lekko zrumienić. Zalać wywarem, wrzucić oczyszczone i pokrojone w kostkę kartofle, wsypać soczewicę. W tym czasie z mąki, jaja i wody zagnieść twarde ciasto. Po otwarciu szybkowaru wetrzeć ciasto do zupy na tarce do jarzyn zagotować. Doprawić do smaku solą, pieprzem, majerankiem, gałką muszkatołową i przyprawą do zup. Jeżeli zamiast wywaru użyte były kości i włoszczyzna, to przed wtarciem ciasta wyjąć wkładkę z nimi. Włoszczyznę użyć np. na sałatkę do kolacji.

Rzepa pieczona




Kapusta właściwa typowa zwana rzepą (Brassica rapa subsp. rapa) – podgatunek kapusty polnej, należący do rodziny kapustowatych (dawniej zwanej rodziną krzyżowych). W Polsce jest rośliną uprawną, ale występuje także w postaci zdziczałej (archeofit, efemerofit).
Nie wiadomo skąd wzięło się powiedzenie “zdrów jak rzepa”, ale pewne właściwości lecznicze ma. Należy do najstarszych warzyw świata, w czasach słowiańskich była u nas bardzo popularna, nawet płacono nią daniny właścicielom ziemskim i kościołowi. Dziś uprawia się ją jednak głównie na paszę dla zwierząt. Całkiem niesłusznie. Jest niskokaloryczna a przy tym ma sporo witaminy C, a także karoten, witaminy B1 i B2, a z minerałów wapń, potas, fosfor, magnez, żelazo, fluor, kobalt, siarkę i jod.
Rzepę można przyrządzać na wiele sposobów:
NA SUROWO
Obierz rzepę skrobaczką do warzyw, pokrój w cienkie plastry i połóż na kanapce. Posiekaj, utrzyj na tarce lub pokrój na słupki i dodaj do sałatki. Stwórz unikalną sałatkę z pokrojonej cienko rzepy i dowolnych innych warzyw. Utarta nadaje się doskonale jako dodatek do surówki z kapusty (coleslaw) lub surówki z marchewki.
GOTOWANA
Rzepa może być pieczona, gotowana, smażona, przecierana na puree lub duszona w kawałkach. Ugotuj ją razem z ziemniakami i przepuść razem przez praskę na puree. Albo pokrój na kawałki i upiecz razem z ziemniakami. Pokrojoną na kawałki możesz dodawać do duszonych potraw lub do zupy.

Zupa z białej rzepy 
1 kg białej rzepy
1 cebula
300 g wędzonego boczku
100 g oleju, odrobina octu, liść laurowy
mielona papryka i sól do smaku
3/4 szklanki śmietany + łyżka mąki 
Obrać rzepę, pokroić na plasterki i gotować w wodzie z boczkiem, liściem laurowym, odrobiną octu, posolić. Przed końcem gotowania dodać do zupy podsmażoną na oleju drobno posiekaną cebulę wymieszaną z papryką. Śmietanę rozmieszać z mąką, zaprawić zupę i jeszcze chwilę gotować. 

Zupa z rzepy II
Składniki (na 4 osoby):
1 duża rzepa
1 litr bulionu 
2 marchewki
1 por (biała część)
1 cebula
10 dkg fasolki szparagowej
10 dkg zielonego groszku konserwowego
5 dkg listków szczawiu
2 łyżki masła
śmietana (1 łyżka na każdy talerz zupy)
sól i pieprz do smaku
Wykonanie:
Marchew, cebulę, pora i rzepę obrać, pokroić w słomkę. Na patelni rozgrzać masło, dodać cebulę chwilę smażyć mieszając, dodać marchew i rzepę. Poddusić przez kilka minut. Bulion doprowadzić do wrzenia, dodać zawartość patelni, groszek, pociętą na krótkie odcinki fasolkę szparagową, gotować powoli. Gdy składniki będą już miękkie dodać posiekane listki szczawiu, przyprawić. Podając włożyć na talerz łyżkę gęstej śmietany 30%.
 
Puree z rzepy 
4 duże rzepy
łyżka oliwy, odrobina zmielonej gałki muszkatołowej
sól i pieprz do smaku 
Obrać rzepę i pokroić w słupki. Włożyć do 4-litrowego garnka, zalać wodą tak by przykryć całą rzepę, posolić, przykryć garnek, zagotować, po czym zmniejszyć ogień i gotować do miękkości (12-15 minut). Odcedzić, zachowując jednak wywar. Przepuścić przez praskę do ziemniaków dodając tyle wywaru ile konieczne do uzyskania odpowiedniej wilgotności puree. Dodać oliwę i gałkę muszkatołową. Doprawić do smaku solą i pieprzem. Przełożyć do salaterki i posypać po wierzchu posiekaną świeżą szałwią lub innymi ziołami.

Biała rzepa w śmietanie 
500 g białej rzepy
50 g oleju
2  cebule
25 g mąki
2/3 szklanki śmietany
sól do smaku 
Podsmażyć na oleju drobno posiekaną cebulę, dodać utartą rzepę i dusić, dodając odrobinę wody. Gdy rzepa zmięknie, dodać mąkę, wymieszać i zalać wodą. Zagotować, wlać śmietanę i posolić do smaku.

Rzepa faszerowana 
6-8 młodych rzepek
25 dag mielonego mięsa (wołowego, cielęcego, wieprzowego)
pół bułki namoczonej w mleku
50 g tłuszczu
1 jajko
1 mała cebula
50 g masła
1 łyżka mąki
gałka muszkatołowa
sól i pieprz do smaku 
Młode, oczyszczone i oskrobane rzepki w całości zblanszować na sicie, we wrzącej wodzie, około 8 minut. Następnie ściąć wierzchnie części i wydrążyć środki ostrym nożem (ostrożnie, ile się da żeby nie uszkodzić). Przygotować farsz: mięso wymieszać z namoczoną w mleku i odciśniętą bułką, dodać przyrumienioną na tłuszczu posiekaną cebulę, jajko, gałkę muszkatołową, sól i pieprz do smaku i tym farszem nadziać rzepki. Przykryć ściętymi wierzchołkami, obwiązać nitką i ułożyć w rondlu. Zalać do 3/4 wysokości wodą, dosolić, dodać masło i gotować pod przykryciem aż rzepa będzie miękka. Po ugotowaniu sos zaprawić mąką, zagotować. Rzepę ułożyć na półmisku i zalać sosem.

"Nic dwa razy"

Nic dwa razy się nie zdarza 
I nie zdarzy. Z tej przyczyny 
Zrodziliśmy się bez wprawy 
I pomrzemy bez rutyny. 

Choćbyśmy uczniami byli 
Najlepszymi w szkole świata, 
Nie będziemy repetować 
Żadnej zimy ani lata. 

Żaden dzień się nie powtórzy, 
Nie ma dwóch podobnych nocy, 
Dwóch tych samych pocałunków, 
Dwóch jednakich spojrzeń w oczy. 

Wczoraj, kiedy twoje imię 
Ktoś wymówił przy mnie głośno, 
Tak mi było, jakby róża 
Przez otwarte wpadła okno. 

Dziś, kiedy jesteśmy razem, 
Odwróciłam twarz ku ścianie. 
Róża? Jak wygląda róża? 
Czy to kwiat? A może kamień? 

Czemu ty się, zła godzino, 
Z niepotrzebnym mieszasz lękiem? 
Jesteś- a więc musisz minąć. 
Miniesz- a więc to jest piękne. 

Uśmiechnięci, wpółobjęci
Spróbujemy szukać zgody, 
Choć różnimy się od siebie, 
Jak dwie krople czystej wody.
Wisława Szymborska (ur. 2 lipca 1923 w Bninie) – polska poetka, eseistka i krytyk literacki, tłumacz, felietonistka; członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Polskiej Akademii Umiejętności, laureatka literackiej Nagrody Nobla (1996).

Kłaj




Kłaj – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wielickim, w gminie Kłaj. Miejscowość jest siedzibą gminy Kłaj.

Raclette






Słowo "raclette" jest związane z potrawą wytwarzaną ze specjalnego gatunku sera, podgrzewanego nad ogniem na małych patelenkach. Pierwotnie potrawa była przyrządzana przez szwajcarskich pasterzy na gorących kamieniach ułożonych wokół paleniska.
Raclette można nazwać:
Rodzaj produkowanego w Szwajcarii sera,
Sposób przyrządzenia sera wraz z innymi składnikami,
Urządzenie elektryczne do przyrządzania raclette, zwykle połączone z domowym grillem
Raclette zwykle spożywa sie w grupie, gdzie każdy z biesiadników komponuje swoje własne raclette.