Pitaja (znana także jako pitaya, pitahaya, smoczy owoc, huo, truskawkowa gruszka, nanettikafruit, albo thanh long) - to owoc wielu gatunków kaktusa, zwłaszcza z rodzaju Hylocereus, ale także Stenocereus. Pochodzi z Meksyku i Ameryki Środkowej, ale obecnie jest też uprawiany w wielu krajach Azji Południowo-Wschodniej takich jak Wietnam, Filipiny, Malezja, ale także na Tajwanie, Okinawie, Izraelu i w południowych Chinach.
Pitaja kwitnie tylko w nocy; kwiaty gatunków wytwarzających następnie owoc pitai są dużymi, białymi pachnącymi kwiatami, charakterystycznymi dla danego kaktusa. Kwiaty te są nazywane też z tego powodu Królową Nocy lub Księżycowym Kwiatem.
Pitaja nawet w obecnych czasach jest ważnym źródłem pożywienia . Owoce gatunku Stenocereus gummosus, rosnące na Pustyni Sonoran są nadal powszechnie zjadane przez plemiona zachodniego Meksyku (plemię Seri).
Roślina jest przystosowana, do życia w suchym, tropikalnym klimacie. Owocuje 30-50 dni po zakwitnięciu i może owocować 5-6 razy w ciągu roku. Wydajność w przypadku uprawy dochodzi do 30 ton z hektara uprawy. W przypadku nadmiernego nawadniania lub w latach bogatych w opady deszczu, może dojść do zniszczenia kwiatów i uniemożliwienia owocowania.
Rozróżnia się 3 typy owoców:
Undatus hylocereus - różowe z białym miąższem
Polyrhizus hylocereus - różowe z czerwonym miąższem
Megalanthus helenicereus - żółte z białym miąższem.
Masa owoców może wynosić od 150-600 gramów. Miąższ, który zawiera czarne pestki (podobnie jak w kiwi) spożywany jest na surowo, jest słodkawy w smaku i niskokaloryczny. Ochłodzenie owocu poprawia jego smak, dlatego często podawany jest w postaci deserów lodowych Skórki owocu są niejadalne, a nasiona nie są trawione w przewodzie pokarmowym. Spożywane są również kwiaty - mogą być jedzone w sposób bezpośredni, lub jako napar. Z owoców produkowane są też soki i wino.
Pitaja kwitnie tylko w nocy; kwiaty gatunków wytwarzających następnie owoc pitai są dużymi, białymi pachnącymi kwiatami, charakterystycznymi dla danego kaktusa. Kwiaty te są nazywane też z tego powodu Królową Nocy lub Księżycowym Kwiatem.
Pitaja nawet w obecnych czasach jest ważnym źródłem pożywienia . Owoce gatunku Stenocereus gummosus, rosnące na Pustyni Sonoran są nadal powszechnie zjadane przez plemiona zachodniego Meksyku (plemię Seri).
Roślina jest przystosowana, do życia w suchym, tropikalnym klimacie. Owocuje 30-50 dni po zakwitnięciu i może owocować 5-6 razy w ciągu roku. Wydajność w przypadku uprawy dochodzi do 30 ton z hektara uprawy. W przypadku nadmiernego nawadniania lub w latach bogatych w opady deszczu, może dojść do zniszczenia kwiatów i uniemożliwienia owocowania.
Rozróżnia się 3 typy owoców:
Undatus hylocereus - różowe z białym miąższem
Polyrhizus hylocereus - różowe z czerwonym miąższem
Megalanthus helenicereus - żółte z białym miąższem.
Masa owoców może wynosić od 150-600 gramów. Miąższ, który zawiera czarne pestki (podobnie jak w kiwi) spożywany jest na surowo, jest słodkawy w smaku i niskokaloryczny. Ochłodzenie owocu poprawia jego smak, dlatego często podawany jest w postaci deserów lodowych Skórki owocu są niejadalne, a nasiona nie są trawione w przewodzie pokarmowym. Spożywane są również kwiaty - mogą być jedzone w sposób bezpośredni, lub jako napar. Z owoców produkowane są też soki i wino.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz