
 
Jiaogulan - pnąca bylina - zioło nieśmiertelności pochodzące z południowych krańców Chin, północnego Wietnamu , Korei Południowej i Japonii. Jiaogulan jest najbardziej znany jako lek ziołowy; od tysięcy lat stosowany w tradycyjnej medycynie chińskiej. W swoim składzie zawiera wiele witamin i minerałów jak cynk, fosfor, magnez, mangan, potas, selen, wapń i żelazo. Badania kliniczne wykazały szereg leczniczych właściwości Jiaogulanu.
 Stwierdzono, że Jiaogulan:
 - hamuje namnażanie się komórek nowotworowych od 20 do 80%,
 - zwiększa sprawność mięśnia sercowego,
 - przeciwdziała marskości wątroby,
 - jest inhibitorem dla niektórych bakterii, np. w ich obecności ginie staphylococcus aureus,
 - reguluje ciśnienie krwi i poziom cholesterolu, zapobiega miażdżycy i zawałowi serca,
 - poprawia funkcje nerek,
 - picie wieczorem naparu poprawia jakość i długość snu,
 - antydepresant - utrzymuje stan równowagi organizmu,
 - stymuluje wytwarzanie tlenku azotu, który odblokowuje i poszerza naczynia krwionośne,
 - podnosi odporność,
 - ma działanie przeciwzapalne m. in. na wrzody żołądka,
 - reguluje poziom cukru we krwi,
 - zwiększa wydolność układu oddechowego,
 - poprawia przemianę materii,
 - reguluje przepływ krwi, usuwa zastoje krwi,
 - działa przeciwbólowo,
 - przeciwdziała pogrubianiu się ścianek żył na skutek syntezy białek i DNA,
 - chroni DNA przed uszkodzeniem, co opóźnia proces starzenia się organizmu.
Warunki uprawy:
 - roślinę najlepiej uprawiać w żyznej ziemi, na miejscach dobrze oświetlonych, ale niezbyt silnie nasłonecznionych.
 - wytrzymuje mrozy do -15°C, dlatego w gruncie może być uprawiana w cieplejszych rejonach kraju i starannie okrywana na zimę.
 - cięcie: jest byliną pnącą, dlatego wczesną wiosną wszystkie pędy roślin uprawianych w gruncie trzeba przyciąć tuż nad ziemią.
 Może rosnąć w pojemnikach - latem na balkonie lub tarasie, a zimą w chłodnym, ale nie mroźnym miejscu. Przez cały rok może być uprawiana w pomieszczeniu, np. w kuchni.
 We współczesnej medycynie Jiaogulan jest też nazywany 'pięciolistnym żeńszeniem' - mówi się, że ma podobne właściwości, ale cztery razy mocniejsze działanie.
 Herbatka może być przygotowana zarówno ze świeżych jak i z suszonych listków. Liście gotuje się przez 3 minuty lub parzy tak, jak herbatę i gotowe.
 Świetnie nadaje się też do sałatek. Jej delikatnie słodkawy smak będzie przyjemnością dla niejednego podniebienia.
 Liście i młode pędy można pozyskiwać przez cały okres wzrostu. Przycinanie rośliny w tym celu nie szkodzi pnączu, wręcz przeciwnie - powoduje jej lepsze rozkrzewianie się.