wtorek, 7 lutego 2012

Trybula ogrodowa

Trybula ogrodowa (Anthriscus cerefolium) – gatunek rośliny z rodziny selerowatych. Pochodzi z Azji Zachodniej, Środkowej (Uzbekistan. Kirgistan), Kaukazu i południowo-wschodniej i środkowej Europy. Znana już od czasów średniowiecza. W Polsce i środkowej części Europy można ją spotkać w formie dzikiej o owłosionych owocach.
Korzeń używany jako przyprawa kuchenna, szczególnie popularna w kuchni holenderskiej, angielskiej, francuskiej. Przyprawa używana do przyrządzania zup, sałatek, ryb, serów, jajecznicy.
Trybula ma słodki smak z lekkim odcieniem goryczki i niepowtarzalny aromat, który jest jednak bardzo ulotny. Dobrze harmonizuje z innymi ziołami: estragonem, bazylią czy natką. Pasuje do potraw z ryb, jaj i mięs, głównie drobiu i baraniny. Dodaje się ją tuż przed podaniem do zup, sosów, omletów, farszów, masełek ziołowych, marynat i sałatek jarzynowych.
Liście trybuli pachną słodko jak anyż. Zapach jest przyjemny, słodkawo-korzenny, w smaku jest delikatniejsza niż pietruszka.
W Ameryce Północnej używa się mielonej trybuli do drobiu i ryb z rusztu oraz do potraw z jaj. Wiosną można przyprawiać młodymi siekanymi liśćmi twaróg i inne sery oraz masło ziołowe.
Zgodnie z ludowymi wierzeniami, ziele to ma wprawiać w dobry nastrój, wyostrzać dowcip i dodawać młodzieńczego wigoru starszym osobom.
Jest też uznawana za symbol szczerości, a także nowego życia. Wiąże się to z tym, że smak i aromat trybuli przypominają nieco mirrę, złożoną w darze przez trzech mędrców małemu Jezusowi. To jednak w Wielki Czwartek, a nie na Boże Narodzenie, w niektórych częściach Europy tradycyjnie podaje się zupę trybulową.
Trybula to ziele wiosenne, dlatego dobrze łączy się z sezonowymi produktami takimi jak młode ziemniaki, szparagi, zielona fasolka, marchew oraz z rybami - pstrągiem i łososiem. Zbyt intensywna obróbka termiczna zubaża smak zioła, dlatego warto dodać ją pod koniec gotowania.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz