Wężymord czarny korzeń

Wężymord czarny korzeń, czarne korzonki, skorzonera (Scorzonera hispanica L.) - gatunek rośliny warzywnej z rodziny astrowatych.

Czarne korzonki, korzenie wężymordu, wieloletniej rośliny z rodziny złożonych pochodzącej z południowej i środkowej Europy. Skorzonera jest uprawiana dopiero od przełomu XVI i XVII wieku, przedtem spełniała rolę leczniczą jako środek przeciwko jadowi żmii. Obecnie uchodzi za doskonałe warzywo o szerokim zastosowaniu kulinarnym, zwłaszcza w krajach Europy Zachodniej.

Do spożycia przeznacza się korzeń o ciemnobrunatnej skórce, pod którą znajduje się biały, soczysty miąższ w smaku zbliżony do szparagów. Warzywo osiąga długość do 30 cm przy średnicy od 3 do 4 cm. Kształt i wielkość skorzonery zależą od warunków uprawy i odmiany. We Francji spożywa się również młode listki. Skorzonera dojrzewa na jesieni, ale w gruncie może pozostać do przymrozków.

To cenne pod względem odżywczym i smakowym warzywo zawiera m.in.: sód, potas, magnez, wapń, żelazo, fosfor, chlor, karoten, witaminy: E, B1, B2, C oraz kwas nikotynowy.

Najbardziej popularne odmiany to: Rosyjska Olbrzymia, Jednoroczna Olbrzymia, Czarny Piotruś, Wulkan, Schwarze Peter, Einjahrige Riesen.

Przy obieraniu używać rękawiczek, okropnie brudzi ręce. 

Garnek umyć natychmiast po ugotowaniu skorzonery, bo inaczej trudno domyć.

Pyszna jest z masłem i bułeczką.